คุณค่าด้าววรรณศิลป์
บทละครนอก
มิใช่บทสำหรับแสดงละครเพียงอย่างเดียว แต่ใช้เป็นวรรณคดีสำหรับอ่านด้วย
โดยมีความสำคัญควบคู่กันไป เพราะในการอ่านบทละครนั้น ผู้อ่านจะอ่านเนื้อเรื่องโดยตลอด
ส่วนในการแสดงก็คงจะนิยมนำมาแสดงเป็นตอนๆ ไม่ได้แสดงที่เดียว จบทั้งเรื่อง เช่น เรื่องสังข์ทองก็นิยมแสดงตอนนางมณฑาลงกระท่อมมากกว่าตอนอื่นๆ
เป็นต้น
ผู้ดูละครต้องการความบันเทิงและการผ่อนคลายอารมณ์จากความตึงเครียด ต้องการประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ได้จากการดูละคร ซึ่งก็เป็นความจริงของชีวิตที่แฝงอยู่ในบทละครนั้น
ละครจึงมีส่วนช่วยและมีบทบาทในการดำเนินชีวิตของมนุษย์อยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมัยก่อนที่คนไทยส่วนใหญ่อ่านหนังสือไม่ออก
และมีมหรสพให้ชมอยู่ไม่กี่ชนิด
คุณค่าด้านสังคม
๑. ค่านิยมในสังคม วัฒนธรรม และแนวทางการดำเนินชีวิต โดยต้องการปลูกฝังทัศนคติลงไปในจิตใจของคนไทย เช่น ทัศนคติเกี่ยวกับความซื่อสัตย์จงรักภักดีของผู้หญิงที่มีต่อสามี ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ บทบาทของนางจันท์เทวีและนางรจนา เช่น นางรจนาคร่ำครวญตอนท้าวสามนต์ให้หาปลาถวาย
๒.
การรักพวกพ้อง รักชาติบ้านเมือง ตัวอย่างที่เห็นได้อย่างชัดเจนคือ พฤติการณ์ของหกเขย และการตีคลีพนันกับพระอินทร์
เช่น ตอนนางมณฑาขอร้องให้เจ้าเงาะช่วย
๓.
การทำความดี มีตัวอย่างปรากฏตลอดทั้งเรื่อง เช่น การที่ท้าวภุชงค์และนางพันธุรัตรับเลี้ยงดูพระสังข์
ตายายช่วยเหลือนางจันท์เทวีนายประตูเมืองสามนต์ช่วยเหลือท้าวยศวิมล เป็นต้น
...
ตอบลบเดี่าส
ตอบลบแล้วด้านอารมณ์ละ
ตอบลบ